Nou dat weer! 3

Lees ik bij Juglen Zwaan over avocado’s en dat die regelmatig rotten. Ik citeer: Vaak begint het rotten bij de steel, omdat de schimmels die daarop aanwezig zijn hun weg naar binnen kunnen vinden. Voorbeelden van deze schimmels zijn Rhyzopus sp., (…) en Phomopsis sp.. De grote vraag is natuurlijk: zijn deze schimmels gevaarlijk of niet? En ja, natuurlijk zijn ze gevaarlijk: Een schimmel die kan voorkomen in avocado’s is de Lasiodiplodia sp. Onderzoekers hebben vastgesteld dat deze schimmel toxische stoffen (…) kunnen produceren. Daaruit kunnen we concluderen dat je de bruine delen van een avocado maar beter niet kunt eten. Oké, duidelijk en overtuigend, al was het alleen al om alle ingewikkelde namen van al die ingewikkelde stoffen die worden genoemd. Ik eet al jarenlang avocado’s en die hebben inderdaad vaak bij het steeltje een bruin plekje. Dat snijd ik natuurlijk altijd weg. Maar dan lees ik verder: Schimmels kunnen zich voortplanten via sporen, maar ook door middel van zogenaamde schimmeldraden. Deze schimmeldraden zijn vaak zo klein dat ze niet met het blote oog waargenomen kunnen worden, terwijl ze zich ondertussen door het hele voedingsmiddel hebben verspreid. Deze draden kunnen weer onzichtbare, maar giftige, mycotoxines bevatten. Een beschimmelde avocado kun je om deze reden beter niet eten! En dat alles staat beschreven onder het hoofdje: ONZICHTBARE VIJAND.

Nou dat weer!! Giftige avocado’s! Opeens zie ik alle avocado’s voor me, die ik in mijn leven heb gegeten. Een hele berg! Want ik ben gek op avocado’s. Stel je voor dat die allemaal boordevol onzichtbare schimmeldraden hebben gezeten. Dan is nu mijn lever vast aangetast, mijn hormoonbalans verstoord, mijn darmflora naar de filistijnen en mijn immuunsysteem zal wellicht nog maar een schim zijn van wat het ooit is geweest of had kunnen zijn. Want dat kunnen die schimmeldraden allemaal teweeg brengen. En dat, terwijl ik van niets wist!
Dat kan ik overigens niet zeggen van alle kaas, die -net zoals een avocado- vol onzichtbare vijandelijke draden schijnt te zitten als hij aan de buitenkant schimmelt en die ik toch ik toch heb opgegeten. Ik wist dat wel, maar ja, om nu zo’n heel stuk lekkere kaas weg te gooien voor zo’n klein schimmelplekje? Zo zonde. Ik ben opgegroeid in de sobere tijden na de oorlog, waarin niets werd weggegooid als het niet écht bedorven was. Wij sneden altijd de schimmel van de kaas en schepten het van de jam en de geweckte pruimen. Niets aan de hand vonden we toen. Maar ja, wat wisten we ervan? Wij weten alles nu veel beter. Dankzij de wetenschap.

Overigens niets ten nadele van Juglen Zwaan. Hij is een jeugdige bevlogen voedingsdeskundige, houdt zijn wetenschappelijke literatuur prima bij en publiceert daarover op een heel prettige manier. Ik lees zijn nieuwsbrief al sinds jaar en dag met veel plezier en interesse. Hij heeft vast gelijk met die avocado’s.

Misschien lees ik wel wat teveel. En misschien lees ik ook wel uit teveel verschillende hoeken. Ik lees namelijk zowel ‘alternatieve’ als meer ‘standaard’ informatie. En die is regelmatig zeer tegenstrijdig. Zo lees ik op de ene plaats dat ik minimaal anderhalve, liever zelfs twee liter water per dag moet drinken, maar op de andere, dat er regelmatig mensen met een zogenaamde ‘water-vergiftiging’ in het ziekenhuis worden opgenomen. Die hebben ze opgelopen door het drinken van veel teveel water. Of ze komen in de problemen doordat hun nieren uitgeput raken door het constant maar moeten filteren van al dat water. Op de ene plaats lees ik dat alle verzadigde vetten moeten worden uitgebannen en dat je het beste kunt bakken in bijvoorbeeld zonnebloem-olie, maar op de andere plaats lees ik dat zonnebloem-olie totaal ongeschikt is om in te bakken. Beter kun je in gewone boter bakken, in kokosolie of zelfs in rundervet. Weer anderen raden olijf-olie aan en sinds kort schijn je ook in extra vergine olijf-olie te kunnen bakken. Tot voor kort werd dat overal nog afgeraden. Trouwens, het schijnt dat geen enkele fles olijfolie pure olijfolie bevat. Het is allemaal ‘versneden’ met andere soorten olie. Misschien wel koolzaad-olie: je moet er toch niet aan denken! Of soja-olie; ook helemaal fout!

En wat moet ik met al de verschillende standpunten wat betreft voedingssupplementen en vitamines? Ook daarover verschillen de diverse ‘deskundigen’ behoorlijk van mening. Variërend van de toren-hoge doses die orthomoleculaire artsen aanbevelen, tot de overtuiging dat het volslagen onnodig is om dergelijke stoffen in te nemen bij andere artsen. En alles daar tussenin natuurlijk.

Maar ook binnen dezelfde groep blijken de deskundologen elkaar te bestrijden. Zo lees ik dat de ene alternatieve arts yoghurt aanbeveelt als prima pro-bioticum, dat de andere yoghurt juist afraadt en kwark aanbeveelt, terwijl weer een andere het eten en drinken van álle vormen van zuivel ten stelligste afraadt, omdat het je darmflora zou vernietigen. Waar de ene groep het drinken van smoothies aanbeveelt als hét voedingsmiddel bij uitstek, beweert de andere dat een smoothy per portie zoveel verschillende voedingsstoffen bevat, dat het lichaam die op geen stukken na kan opnemen wanneer ze allemaal tegelijk worden aan geboden. Ze worden gewoonweg afgevoerd via de darmen. Zonde van al die dure vruchten die erin verwerkt werden. 

Overigens blijken standpunten in de loop van de jaren regelmatig te veranderen. Zo drink ik, verslaafd aan koffie als ik ben, al sinds jaar en dag iedere dag drie kopjes koffie. Oók in de tijden waarin om me heen uitsluitend thee werd gedronken en koffie op de lijst van zwaar vervuilende voedingsmiddelen stond. Bovendien zou koffie vochtafdrijvend zijn, zodat je zou uitdrogen door het drinken van koffie. Koffie was van de duivel! Inmiddels zijn er onderzoeken gedaan waaruit blijkt dat er in koffie allerlei goede stoffen voorkomen, zelfs kanker-werende, en dat het wel meevalt met het afdrijven van dat vocht. Je krijgt er bovendien een goed humeur van. Prima drankje dus.

En gisteren las ik tot mijn grote verbazing, ergernis, ik weet niet wat ik voelde, een advertentie waarin werd verklaard dat het helemaal fout is als je een droge neus hebt. In deze tijden van corona, waarin iedereen -ik tenminste wel- de stuipen krijgt wanneer hij een nies-bui heeft met een daaruit voortvloeiende korter of langer durende snotneus (“O help, het zal toch niet corona zijn?”), wordt beschreven dat in een droge neus een virus gemakkelijker naar binnen kan bewegen dan in een vochtige neus. “Dus onzichtbare vijanden hebben vrij baan in je droge neus!” Wat lees ik? Onzichtbare vijanden? Het corona-virus zul je bedoelen. O help, ik heb grote delen van de dag géén snotneus, maar juist een droge. En ja, ik peuter daarom wel eens in mijn neus. Gevaar! Gevaar! Maar godzijdank er wordt samen met het alarmerende bericht ook hulp geboden: Dokter Vogel’s neusspray. Mild bevochtigend. 

Jongens, jongens, wat moet ik met al die informatie? Is er een pil die me gerust kan stellen? En welke pil is dan de beste?