Muziek zien

Ik kijk naar een uitzending waarin Dick Swaab en Eric Scherder praten over muziek en het brein. Er wordt met behulp van diagrammen, modellen van hersenenen en échte, geconserveerde hersenen verteld, wat er in het brein gebeurt wanneer een mens naar muziek luistert. Dat doet me denken aan die keer dat ik ‘s nachts, na een lezing, in de auto naar huis reed en naar muziek luisterde. Niets is heerlijker dan in een auto door de donkere nacht te zoeven, terwijl er mooie muziek klinkt. Ik genoot.
Dat genot werd plotseling onderbroken doordat de vraag “Welke delen van mijn hersenen zouden nu zijn geactiveerd?” door me heen schoot. Ik had namelijk kort daarvoor ‘Wij zijn ons brein’ van Swaab gelezen. Even kreeg ik een beeld van mijn hersenen met daarin alle mogelijke gebieden die al dan niet oplichtten. Weg ervaring. Dus meteen daarna bedacht ik: “Het zal me een zorg zijn wat er allemaal in mijn hersenen gebeurt. Dat te weten voegt helemaal niets toe aan mijn ervaring. Die ervaring speelt zich trouwens voornamelijk af in mijn lichaam. Dus weg met die vraag en ook weg met dat beeld van mijn hersenen.” Gelukkig lukte het me om daarna de muziek weer te horen en er weer van te genieten. Heerlijke terugreis.
Na de uitzending op de televisie had ik dezelfde gedachte. Het zal allemaal best wel waar zijn, maar het voegt niets toe aan wat ik vaak ervaar als ‘de betovering van muziek’. Ik hoef niet te weten, en al helemaal niet te zien wat er in mijn hersenen gebeurt.

Over zien gesproken: bij mij gebeurt wel iets heel bijzonders als je muziek niet alleen hoort, maar ook kunt zien. Hieronder een link met een van de arabesken van Debussy. Ik vind het prachtig om deze muziek niet alleen te horen, maar ook te zien. Ik deel dit graag op deze eerste, toch wel wat sombere zondagochtend van de nieuwe lock down.

20 reacties op “Muziek zien”

  1. Prachtig, het samengaan van beeld en spel brengt me bijna in trance. Een mooie innerlijke stilte.
    Dank, Riekje.
    Een mooie tijd gewenst!

  2. Mooi geschreven weer Riekje,
    Dank hiervoor. Over brein gesproken…….
    Ik ervaar dat muziek “iets” in mij raakt.
    En dat “iets”; noem het ziel of bewustzijn gebruikt mijn brein.
    Ik geloof ook niet in de theorie dat wij ons brein Zijn, wél dat wij het brein gebruiken en dat maakt nogal een verschil voor mij.

  3. Dank je wel Riekje, prachtig!

    Ik zelf ervaar regelmatig met Klankyoga ,de klanken die wij maken in kleur . Als me dit overkomt ervaar ik het steeds als een groot geschenk ,wat zich in het nu laat zien!

  4. Vroeger, Riekje en anderen, luisterde ik vooral naar de muziek, ook in de concertzaal, met mijn ogen dicht. Dat is veranderd. Ik geniet nu nog meer van een concert bv. als ik de interactie tussen de musici kan zien, als ik voel hoe de muziek gedragen wordt door al die geconcentreerde musici die elkaar ook zo goed in de gaten houden. Verbinding, die overslaat op mij.
    Waar je ons dit keer op trakteerde vind ik speels, grappig. Ga het ook aan mijn -grote- kleinkinderen sturen, het is zo toegankelijk.
    En over de grijsheid van het lockdown bestaan: vandaag in Frl een zonovergoten dag! Dat is er toch ook nog, gelukkig. Dag, dag.

    1. Leuk, om dit met je kleinkinderen delen. Spelen ze een instrument? Ikzelf heb deze arabesk vroeger zelf gespeeld en dat geeft weer een extra dimensie aan dit filmpje.
      Gisteren inderdaad een prachtige dag en vandaag belooft ook weer veel goeds!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.