Vandaag weinig woorden.
Omdat ik weinig woorden had.
De eerste dagen van deze week was dat, omdat ik nog verstomd was door alles wat er zich in de wereld afspeelt.
Later was dat, omdat ik me voorbereidde op de open dag van het kunstrondje van vandaag: 5 november. Dagenlang zat ik op mijn kamer ‘woord-blokjes’ te maken, want de voorraad was tijdens de laatste open dagen behoorlijk geslonken en ik vind het heel leuk werk om ze te maken.
Het begint met de houten blokjes die ik bij de Gamma laat zagen. Die moeten natuurlijk geschuurd worden en als ze erg beschadigd zijn tijdens het zagen, repareer ik ze met hout-vuller. Prima rustig werk voor als je tot jezelf wilt komen. En niks wilt zeggen.

Daarna komt het papier. Ik maak stroken papier drijfnat en vul die met kleuren, strepen en vlekken. Zonder er ook maar een minuut bij na te denken.
Ik doe maar wat en volg de ingevingen die al doende ontstaan: hier nog wat groen, daar wat oranje en een paar strepen paars. Kijken wat het wordt.
Ik leg de stroken een poos te drogen en als ze niet meer druipen, hang ik ze op aan het wasrek. Leuk gezicht.

Als het papier helemaal droog is plak ik het op de houten blokjes. Dat is een heel secuur werkje, want het moet precies passen. Dus ik snijd de stroken met de papiersnijder heel exact af, maar vaak is het later toch nog nodig om er flinterdunne streepjes vanaf te knippen.
Allemaal heel rustig werk wat je kunt doen zonder er bij na te denken, maar waarbij je wel heel geconcentreerd moet blijven. Prima meditatie.
En dan komen de woorden. Want het worden ‘woordblokjes’.
Die schrijf ik met een wit gel-pennetje.
En als ik een woord heb opgeschreven, trek ik het nog een keer over, want de inkt wordt altijd opgezogen in het papier, waardoor het vaag wit wordt en dat wil ik niet. Het moet helder wit zijn.
Vooral dat overschrijven is een precisiewerkje en vraagt volledige concentratie. Je eigen schrift herhalen is niet eenvoudig.
Prima meditatie.
En welke woorden komen er?
Deze keer kwam er op de eerste drie blokjes alleen maar het woord ‘vrede’ te staan.
Dus ik schreef het woord vrede achttien keer op. En daarna trok ik het nog achttien keer over.
Er kwam niets anders in me op.

Maar daarna kwamen als vanzelf de andere mooie woorden weer.

Het waren mooie, geconcentreerde, gedachteloze dagen, die me heel erg goed hebben gedaan.
En nu maar hopen dat er morgen wat mensen langskomen…
Riekje, dankjewel voor je blog en een mooie dag met veel kunst.
Vrede voor iedereen!!!
Fieke
Dankjewel voor je reactie.
Riekje: Ik wens je eerst een fijne dag. De prachtige woorden, Vrede voorop, zullen de deur uit vliegen en ik schat in dat de reacties van de bezoekers ‘je-hart-verwarmend’ zullen zijn. En, wat hebben we dat nodigen… Ik wou dat ik even langs kon komen om een paar blokjes te kopen.
Dan, zo geconcentreerd, aandachtig bezig zijn met dit scheppende werk: ik herken dat dit een vorm van Werkmeditatie is. Ik besef, door jouw schrijven vandaag, dat het dagelijks koken dat voor mij ook is en ik ben van plan vanaf vandaag van plan dat werken in te leiden met adem-in-adem-uit.
Zo fijn, weer zo regelmatig je verhaal voor de vroege zondagmorgen: dank.
Ja, het is vooral de concentratie waardoor het zo helend is om op deze manier bezig te zijn. Ook voor mij is het dagelijkse koken zo’n werkmeditatie. Het kan eigenlijk niet schelen waarop je je concentreert, als je maar een-puntig bezig bent. Voor mij was indertijd wol spinnen ook zo’n bezigheid: je hoeft er niet bij na te denken, maar zodra je je concentratie verliest wordt de draad te dik of breekt hij af.
Prachtige woordblokjes en mooie woorden.
Dank je wel, Riekje!
Ik twijfelde er erg aan of dit verhaal wel geschikt zou zijn voor een blog. Zo onbetekenend. Maar ik ben blij dat ik het toch heb gedaan, al was het alleen maar om al die kleuren te laten zien op deze druilerige zondagochtend.
Je hebt denk ik in elk geval vrede in jezelf gevonden….en dat helpt de vrede in de wereld…
Dat is zeker waar!
Goedemorgen Riekje ,
M’ n hart maakte een sprongetje bij het lezen van deze blog en een zucht van verlichting ontsnapte me . Dit is wat heling is voor mij ; en onbetekenend ? Integendeel .
De blokjes hebben mij, met de woorden die voor mij van belang zijn ( waren ), mooie meditatieve momenten opgeleverd en inzichten .!
Ik ga rustig zitten , neem het blokje in mijn handen en draai het een poosje in mijn handen rond met gesloten ogen ,totdat m’ n handen stil vallen en kijk dan even naar het woord dat rust in mijn handen . Voel dan wat het met me doet
Ik hoop dat heel veel volgers je blokje aanschaffen en net zoveel rust vinden als jij bij het maken hebt ervaren .
Liefs Elly
Dankjewel voor je reactie. Jij was een van de eersten die zo’n blokje kocht. Alweer een poosje geleden. Mooi te horen dat je er zoveel mee doet en dat het zoveel met jou doet! Veel mensen die in het atelier naar de blokjes kijken vertel ik jouw verhaal: neem het blokje in je hand, draai het rond en kijk wat er verschijnt.
Heerlijk Riekje, fijn dat je dit deelt. Inspirerend ook. Zo eenvoudig lekker bezig zijn. Het inspireert mij. Ik hou ook van woorden en kort en krachtige uitspraken. Die snijd ik uit in mijn keramiek en krijgen door de glazuur een speciaal accent.
En zo direct mag ik mijn werkstukken die ik gisteren gedraaid heb weer afwerken op de draaischijf.
Ook zo’n heerlijke een-puntige inspannende ontspanning. Een beste ‘oplader’.
Ik wens je een hele fijne dag toe met veel belangstellende.
Hartelijke groet edith
Ik heb ooit geprobeerd om een potje te draaien op een draaischijf en daarvan weet ik dat je dan super-geconcentreerd moet zijn! Het lukte me van geen kant. Bijzonder dat je woorden in keramiek schrijft.
Het klopt helemaal wat je zegt: Een poos flink concentreren werkt als een ‘oplader’.
Dank je wel, lieve Riekje, prachtig om iedere zondagochtend van jouw zijn te mogen proeven …
Ook de keer me weer verrijkt met je prachtige woordblokjes.
BE WELL, warme hug voor jou en Jan…
Margriet
Dankjewel Margriet. Fijn te weten dat je mijn blogs met zoveel aandacht ‘proeft’.
Wat een originele kunstwerkjes Riekje!
Prachtige manier om tot rust te komen en te mediteren.
De teksten spreken me erg aan.
Dank je wel voor je mooie woorden en veel fijne ontmoetingen voor vandaag tijdens de kunstroute
Ja, het zijn inderdaad originele werkjes.Nooit eerder zoiets gezien. Maar ja, ik heb iets met blokjes, dus dit kwam zomaar in me op.
Ik hoop inderdaad dat er wat mensen komen kijken, maar ik ben bang dat het weer mensen tegen zal houden om de deur uit te gaan. Hindert niet, de blokjes hebben hun werk al gedaan voor mezelf!
Een goede morgen Riekje… begint met jouw blog waarvoor dank. Mooi woord: ‘eenpuntig’. Als ik tot rust wil komen ga ik breien en ook dan ervaar ik dat zodra ik afgeleid wordt of afdwaal, ik fouten ga maken en terug moet naar dat ene punt en erbij blijven. Liefs, Nelleke
O ja, breien is ook perfect!
Ken je dit Zen-verhaal?
Een Zenmeester houdt een lezing en in de zaal zit een oudere vrouw die een aantal vragen stelt. Na afloop van de lezing vraagt de meester aan de vrouw: “U stelde een aantal zeer interessante vragen. Mag ik vragen welke meditatie-school u hebt gevolgd?” Waarop de vrouw antwoordt: “Breien.”
Haha, het is zo waar, maar er wordt vaak schamper over gedaan. Ik brei al m’n hele leven en heb pas later beseft dat t een vorm van meditatie is en voor mij een noodzaak!
PS ik kende het niet, het Zenverhaal.
Dank je wel Riekje voor de blog elke zondagmorgen. Het inspireert me telkens weer om in de stilte te gaan en te ervaren wat is.
Dit creatieve stille blokjeswerk is zo simpel maar zo veelzeggend .
Fijne zondag met de mensen die je vandaag ontmoet.
En jij bedankt voor je reactie. Het stemt me dankbaar te horen dat mijn blogs iets bijdragen aan meer stilte en diepgang in de wereld.
Wat een mooie blokjes! Veel plezier vandaag
Dankjewel voor je waardering. Ik hoop dat er wat mensen zijn die de moed hebben om de regen te trotseren.
Heel erg mooi! Als ik in de buurt woonde, kwam ik even langs om ze (en jou!) live te bewonderen. Lieve groet van Jacqueline
Ik weet niet waar je woont, maar van harte welkom!
God , wat een schitterende inspirerende blokjes ! HEERLIJK !
Lieve groet , Marijke
Ja leuk he, en echt zo leuk om ze te maken!
En…. Blokjes verkocht?
Nee, hoewel het behoorlijk druk is geweest. Veel drukker dan ik had verwacht.
Wel een ander werk verkocht, maar helaas geen blokjes. Komt wel weer een andere keer.
Over positieve woorden gesproken!
In de jaren ’90 , voerde de Japanse dr. Masaru Emoto een reeks experimenten uit met water. Hij observeerde het fysieke effect van woorden en gebed op de structuur van water.
Dr. Emoto nam waterdruppels, stelde ze bloot aan verschillende woorden, gebeden en muziek en bevroor ze gedurende drie uur. Vervolgens onderzocht hij de kristalformaties onder een microscoop. En hij nam er foto’s van. De resultaten waren verbluffend.
Het water dat werd blootgesteld aan positieve woorden had veel meer symmetrische en esthetische kristallen dan het water dat werd blootgesteld aan donkere, negatieve woorden.
Ja, ik ken die experimenten. Op het internet is heel veel te vinden over Emoto. Hij wordt ook gekoppeld aan Rupert Sheldrake met zijn theorie over morfogenetische velden. Allemaal heel interessant.
Ik ben al heel lang van plan om een keer twee potjes rijst neer te zetten en het ene potje dan iedere dag uit te schelden en het andere te waarderen en dan zien wat dat oplevert. Volgens Emoto moet het ene potje dan vieze bedorven rijst bevatten en het andere mooie schone. Toch een keer gaan doen!