De nieuwste blogberichten
Voor een gratis abonnement klik hier. Je ontvangt dan bericht als er nieuwe blogs zijn.
In de steek laten
Op zondagochtenden wandel ik altijd met een stel vriendinnen. Deze keer zijn we met zijn vijven. Twee van ons lopen voorop en ik loop daar achter met de andere twee; Hilde en Riet. We zetten er stevig de pas in, want het is behoorlijk koud. Na verloop van tijd gaat
Achter het denken langs
Geen sprake van geheimen/ in de aarde/ groeit het/ vormt de energie/ tot stromen/ die zich uiten/ in het licht. Een paar dagen geleden beantwoordde ik de reactie van Marjan op mijn vorige blog ‘levenskracht’ door te schrijven dat we deel zijn van de natuur en dat dat eigenlijk niet
Levenskracht
Op mijn blog ‘de twee hersenen’ van 7 februari kreeg ik een reactie van Elma, die o.a. schreef dat haar sneeuwklokjes niet tegen de sneeuw op konden. Ik antwoordde haar toen dat er bij mij al irisjes in de tuin opkwamen toen de sneeuw viel, maar dat ik goede hoop
De overgang
Begin januari van dit jaar was er op de televisie een programma over de overgang: de periode waarmee iedere vrouw te maken krijgt rondom haar vijftigste. *) Daar hoor je nou nooit eens iets over en dat, terwijl het zo’n belangrijke periode is. Niet, dat het een leuke periode is.
De twee hersenen
In de nieuwsbrief van 27 januari j.l. van Lion’s Roar lionsroar.com (warm aanbevolen) lees ik dat de Dalaï Lama een brief heeft geschreven aan Kamala Harris om haar te feliciteren met haar benoeming tot vice president. Ik citeer een deel:“ Madam Vice President, I hold the firm conviction that women
Trotse oma?
In rouwadvertenties wordt de overledene vaak omschreven als dierbare echtgenoot, lieve of zorgzame vader of moeder en trotse opa of oma. Ze vallen me iedere keer weer op, die trotse opa’s en oma’s, want als ik eerlijk ben moet ik bekennen dat ik mezelf helemaal geen trotse oma voel. Ik
Boos in tijden van corona
Omdat ik een paar dagen geleden in de krant las dat ongeveer 40.000 kinderen tijdens de eerste lock-down te maken hebben gehad met mishandeling, heb ik besloten om iets te schrijven over boosheid. Niet, dat ik er vanuit ga dat er tussen mijn lezers ouders zullen zitten die hun kinderen
De jongste
Je ziet het er misschien (hopelijk) niet aan af, maar ik heb vorige week behoorlijk zitten worstelen met mijn blog ‘jong of oud?’ Eén van de gevolgen van die worsteling was dat ik een hele alinea schrapte. Op zich is dat niets bijzonders: schrijven is schrappen. Ik heb er doorgaans
Jong of oud?
Volgende week word ik 75 jaar. Dat is een hele leeftijd vind ik. Maar wat zegt leeftijd eigenlijk? Voel ik me oud? Of nog jong? Mijn eerste herinnering aan leeftijd. Ik ben ongeveer negen jaar en ik kom thuis van school. In het kleine halletje voor de keuken, de huiskamer en
Gunstig voorteken
De eerste ui die ik op de eerste dag van het jaar doormidden sneed, viel prachtig in tweeën uiteen op mijn snijplank. Mijn Bijgelovige Zelf was er als de kippen bij om dit uit te leggen als een gunstig voorteken: 2021 wordt een mooi jaar!
Gutmensch
Kijk! Gutmensch zet zich met een edelmoedige glimlach aan haar bureau. “Vandaag ga ik mijn jaarlijkse donaties overmaken aan de goede doelen die ik al sinds jaren steun,” zegt zij welgemoed. “Het is vandaag Goede Doelen-dag.” Klopt, Goede Doelen-dag heeft ze een aantal jaren geleden ingesteld, toen ze besloot niet
Schoonheid en aandacht
Op zoek naar een geschikte kaart om naar een vriendin te sturen, vond ik in mijn laatje twee ansichtkaarten van schilderijen uit de tweede helft van de 17 eeuw. Eentje van Gerard ter Borch en eentje van Vermeer. Beide schilderden ze een meisje dat geconcentreerd bezig is: het meisje van
Heiliger dan God
In 1988 schreef ik een boekje waarin ik wat filosofeer over het sinterklaasfeest zoals dat in Nederland wordt gevierd. De aanleiding om het te schrijven was onze dochter die op haar vijfde recht voor me was gaan staan, me strak in mijn ogen had gekeken en had gevraagd: “Hoe zit
De appelpluk
Ik heb het dit jaar weer erg gemist: de appelpluk. Want er is niets leuker dan appels plukken. Zeker, als je zo’n mooi half hoog appelboompje hebt, als wat wij vroeger hadden in Gameren. Dat boompje zal zo ongeveer 4 meter hoog zijn geweest en had een mooie kroon waaronder
Liefde en schuld
Schoot me de afgelopen week te binnen dat liefde niet alleen kan vervormen tot de crazy love die ik in mijn vorige blog beschreef, maar ook tot schuldgevoel. Ook zo’n in-effectieve manifestatie van liefde: schuldgevoel. Je komt het heel vaak tegen in rouwprocessen. Mensen, die het al moeilijk hebben omdat
Crazy love
Ik heb het inmiddels ontmaskerd als liefde, zij het een wel heel in-effectieve manifestatie van liefde; die jagende angst voor wat de kinderen wel niet allemaal kan overkomen; de oneindige hoeveelheid rampen die hen zou kunnen treffen en die zich als levendige films voor mijn ogen voltrekken, de ene nog
Nou dat weer! 3
Lees ik bij Juglen Zwaan over avocado’s en dat die regelmatig rotten. Ik citeer: Vaak begint het rotten bij de steel, omdat de schimmels die daarop aanwezig zijn hun weg naar binnen kunnen vinden. Voorbeelden van deze schimmels zijn Rhyzopus sp., (…) en Phomopsis sp.. De grote vraag is natuurlijk:
Troost in tijden van corona
Als ik met de auto de dijk opdraai springt het landschap open: de breed stromende Waal reikt als een eindeloos slingerend lint tot aan de verre horizon met daarboven de immense blauwe hemel, die zich uitstrekt tot in het oneindige en bezaaid is met de prachtigste wolken in ontelbaar vele
Ayahuasca en de dood
Een vriend van ons vertelde dat hij had meegedaan aan een ayahuasca- ceremonie en een heel bijzondere ervaring had gehad. Hij had de dood van zijn vader van binnenuit meegemaakt. “Ik werd mijn vader en ik lag op mijn sterfbed, maar ik voelde dat alles in mij zich tegen de
Rouw
Ze is 82 jaar. Ik heb meer dan 40 jaar naast haar gewoond. Ze verloor haar eerste man ongeveer 30 jaar geleden. De tuinderij werd daarna zeker een jaar lang gerund door een groep tuinders uit de straat en een aantal van de kerk. Na een jaar of 5 trouwde
Nou dat weer! 2
Ben ik ongeveer twee jaar geleden begonnen mijn teken- en schilderwerk op te hangen om het te exposeren en wat gebeurt er? Er zijn mensen die het willen kopen. Dat wil ik ook wel, maar hoeveel moet zoiets kosten? Nou dat weer: hoe bepaald je de prijs van een kunstwerk?
Verlaten tafels
Toen ik de Kunstkrant doorbladerde viel mijn oog op een foto van een schilderij. Er stond een tafel op afgebeeld waar een groot tafelkleed ruim overhing, tot helemaal op de grond. Het werd sierlijk opgebold door een licht briesje wind. Op de tafel stond een groot aantal lege en half-lege
Centjes en appeltjes
Word ik opeens overvallen door de vraag of ik niet teveel op de vierkante centimeter bezig ben door uitgebreid te schrijven over de passiebloem, zonodig verslag meen te moeten doen van mijn ontdekking van de lindenspitskop en de ‘gevechten’ met mijn irritante topdog tot in detail in kaart te brengen,
De lindenspitskop
Opeens liep er een grappig insect met een hele lange snuit over de bladzijde van het boek dat ik las. Ik vond het zo’n grappig diertje dat ik er een foto van maakte. Ik gaf het ook meteen een naam: snuitertje. Geen idee waar het vandaan kwam. Ja, uit mijn
Mediteren?
Ik heb vroeger nogal wat interviews gelezen met mensen die beweerden dat hun leven drastisch was veranderd doordat zij waren gaan mediteren. Ik voelde me door dergelijke verhalen altijd enigszins gedeprimeerd, omdat ik dacht dat mijn leven ook zou moeten veranderen als ik wat beter en regelmatiger zou gaan mediteren.
Nou dat weer!
In mijn leven heb ik me diverse keren in situaties gemanoeuvreerd waarvan ik dacht: “Wat moet ik hier mee? Hoe ben ik hier in godsnaam in terecht gekomen?” Meestal had ik dan in een soort naïef enthousiasme ergens mee ingestemd, maar had ik me niet gerealiseerd wat daarvan de consequenties
De passiebloem
Kijk nou! Dit is een grijp-arm van mijn passiebloem. Of is het een vinger van een hand? Ik houd het op een grijp-arm. Wat mooi! Ik kan niet nalaten er een foto van te maken. En nog een en nog een…. Wat het ook is, het is duidelijk dat de
Waarom blogs?
Al sinds jaren schrijf ik korte zinnen of steekwoorden op, over onderwerpen waarover ik iets zou willen schrijven. Het zijn notities van gedachten of emoties naar aanleiding van gebeurtenissen die me treffen, ontroeren of aan het denken zetten. Soms zijn het ook inzichten die me zomaar opeens overvallen. Ik had
Namen
Toen ik in 1968 met Jan trouwde was het te doen gebruikelijk dat je als vrouw de naam van je man aannam. Je was dan ook opeens geen ‘juffrouw’ of ‘mejuffrouw’ meer, maar ‘mevrouw’. Er werden in die tijd al wel voorzichtige pogingen ondernomen door vrouwen om hun ‘meisjesnaam’ als achternaam
Vechten of voeden
Ik werd gebeld door een jonge vrouw met een zachte, vriendelijk stem die therapeutische hulp zocht. Hoewel ik haar meteen liet weten dat ze bij het Boswijk Instituut moest zijn voor therapeutische hulp omdat Jan en ik geen therapeutische gesprekken meer geven, liep het gesprek toch verder. Ze vertelde me