De nieuwste blogberichten

Oh, wat waren ze mooi, die laatste zomerdagen vorige week. Wat heb ik genoten van die lange warme dagen. En vooral: wat was het fantastisch, die invasie van vlinders in de tuin. Bij tientallen zaten ze op mijn vlinderstruikje. Elk op een eigen bloempluim. Het viel me op dat ze

“Ach ja, het leven gaat door” schreef ik twee weken geleden. En ook, dat het daarna behoorlijk druk zou worden met de voorbereidingen voor het kunstrondje XXL op 31 augustus en 1 september.Vorig jaar deed ik dat met heel veel plezier en inspiratie. Het kostte me geen enkele moeite om

En toen bleek er het weekend na de afscheidsbijeenkomst van mijn vriendin, die we de hele week ervoor in gezamenlijkheid en met alle respect voor haar leven en haar dood hadden voorbereid, plompverloren een behoorlijk grote kermis te staan op het parkeerterrein achter de dijk. Vlak bij ons huis. Er

Onze dierbare vriendin werkte aan een serie van 7 ‘hemelboten’. Hemelboten zijn boten die de Egyptenaren hun doden meegaven in hun graf, zodat zij zich konden verplaatsen naar en in het hiernamaals. 4 waren er al klaar. Pas geleden had ze, op haar bijna twee-en-tachtigste, voor de tweede keer een

Een vriendin was met haar dochter en kleindochter in een all-inclusive resort in Tunesië en een vriend reisde met zijn partner per cruise-schip naar Australië, omdat ze niet wilden vliegen. De verhalen over hun verblijf in het resort en op het schip waren natuurlijk heel verschillend maar één ding was

We zouden dinsdagavond na het avondeten naar ons huis in Frankrijk rijden. Zeven uur vertrekken; kwart over tien daar aankomen. Heel goed te doen.Nu is vertrekken voor mij altijd een ‘dingetje’, zelfs als ik naar een bekende plek ga. Ik ‘verkas’ nu eenmaal niet graag. Ik moet me altijd danig

Toen ik de boodschappen uitpakte legde ik de rode kool even achteraan op het aanrecht. En ik liet hem daar drie, misschien wel vier weken liggen. Of wie weet nog wel langer.Ik vond het wel leuk om hem daar steeds weer te zien liggen. Het was zo’n mooi, kogelrond, intens

Even terug naar mijn eerste blog over papavers. Dat verhaal begon in onze tuin in Gameren en eindigde met de klaprozen op de slagvelden van WOI. Een beetje triest, dus ik sloot als een soort troost een link bij naar die prachtige muziek van Purcell: Dido’s lament. Toch aarzelde ik

Ik heb iets met papavers. Dus ik schrijf er nog een keer over, hoewel ik dat in 2021 ook al deed. De blog die ik toen schreef eindigde bij de papavers op de velden van WO1, eigenlijk best wel treurig. https://riekjeboswijk.nl/papavers/ Deze keer wil ik het vooral hebben over de

Ik werd in mei twee keer wakker met het melodietje van ‘De Alwetende’ in mijn hoofd; een triomfantelijk fanfare-achtig melodietje. Het werd altijd gespeeld in het programma ‘Even tot hier’, wanneer aan het eind van de show uiteindelijk de winnaar uit de bus kwam: de persoon die alle vragen die

13 juni 2024Het is me vaak opgevallen dat ik me in de zomer, als de zon schijnt en het lekker warm weer is, niet voor kan stellen dat het een half jaar later winter zal zijn, en dus koud. Misschien vriest het dan wel. Onvoorstelbaar!Maar ja hoor, in de winter

In een reactie op mijn blog ‘Sorry zeggen?’ schrijft Yke Radema het volgende: Lieve AllemaalMijn leven heb ik af te sluiten omdat ik ongeneeslijk ziek ben. IK weet niet wat mij nog gegeven is en het is een geschenk dat ik nog tijd heb gekregen ook al kan dit de

Ze vertelde me dat haar partner haar heel erg had gekwetst en dat ze had geëist dat hij zijn excuses aanbood. Ze wilde dat hij ‘sorry’ zei.  En wat ik daar van vond. Het eerste wat er in mij opkwam was een wedervraag: “Denk je dat een eventueel ‘sorry’ van

Hoera! Het sekte-meldpunt dat begin 2020 vanwege bezuinigingen werd gesloten, gaat weer open. Midden 2025 zal het mogelijk zijn om dag en nacht (eventueel anoniem) te chatten met professionals. Zij kunnen mensen die in sektes verzeild zijn geraakt, helpen om die sektes te verlaten en samen met hen een weg

Al een hele poos geleden snoeide ik mijn verveine-struikje; de struik die ons ieder jaar weer heel veel lekkere thee geeft. Het is een vrij onaanzienlijk struikje, maar hij trotseert iedere winter manmoedig de vorst en loopt ieder voorjaar weer enthousiast uit. Maar voor die tijd moet hij even gesnoeid

Ik zit op mijn balkonnetje in de ochtendzon en ik luister.Ik luister naar de klokken van de Sint Maarten die de komende dienst inluidenzoals ze dat iedere zondag doen als er een dienst is.Een kwartier lang. Er zijn twee klokken, een grote met een zwaar bronzen geluid en eentje met een lichtere

Omdat ik heb bedacht dat het leuk zou zijn om een bundeltje samen te stellen van mijn blogs, ga ik eens bekijken wat ik allemaal zoal bij elkaar heb geschreven in de afgelopen jaren. Dus ik klik op mijn dashboard mijn blogs aan. Het zijn er nogal wat; meer dan

Nog even terug naar mijn vorige blog over hulp en troost. Ik schrijf daar: ‘Behalve hulp, heb je ook troost nodig.’ Dat is simpel gezegd, maar voor veel mensen is het helemaal niet zo simpel om zich te laten troosten. Ik zal proberen om in het korte bestek van een

IK HERINNER ME dat ik altijd weer struikelde en viel en dan altijd weer mijn knieën openhaalde en dat ik dan altijd naar mijn moeder rende en dat die dan altijd mijn geschaafde knieën met een nat washandje schoonwaste en dat dat altijd heel veel pijn deed en dat ik dan

Alweer een begrafenis. En na afloop alweer dat onbevredigde gevoel. Of is het zelfs frustratie? Ik kan het niet goed thuisbrengen, maar na iedere afscheidsbijeenkomst (vanaf augustus vorig jaar tot gisteren heb ik er acht meegemaakt) voelde ik het weer: een soort teleurstelling.Niet, dat er ook maar iets op al

Nou vooruit dan maar. Ik waag het erop. Vandaag de blog over de vraag die me ogenblikkelijk te binnen schoot nadat ik vorig jaar de twee blogs over geven en ontvangen had geschreven: “Geef ik genoeg?” Voor mij een belangrijke vraag, die ik mezelf regelmatig stel, maar waarover ik tot nu

We waren met pasen drie dagen met de hele familie in ons huis in Frankrijk. De hele familie is: Jan en ik, onze beide dochters met hun partners, plus alle vijf de kleinkinderen, inmiddels allemaal pubers. De kinderen hadden aangeboden ons te helpen met klussen in en om het huis

Tot mijn eigen verbazing betrapte ik me er kort geleden op, dat ik het eigenlijk niet prettig vond dat het ’s avonds alweer zo lang licht bleef. En dat het me al helemaal niet prettig leek dat het, als de zomertijd zou worden ingevoerd, ’s avonds weer eindeloos lang licht

Het speelde zich af in een fractie van een seconde. Ik zat op de rand van mijn bed de veters van mijn schoenen te strikken. Altijd een zorgvuldig werkje, want de veters van die schoenen zijn eigenlijk te lang, daarom trek ik ze zorgvuldig aan en leg er daarna een dubbele

30 januariIk ben wat aan het rommelen in de tuin. Veeg hier en daar wat de dorre bladeren weg. Ook onder onze enige boom.En dan zie ik ze; drie kleine knoppen. Twee zijn al helemaal boven de grond, maar de derde is nog bezig zich omhoog te worstelen. Kijk nou;

Laat ik er maar eerlijk voor uitkomen: ik ben regelmatig heel somber als ik naar de wereld om me heen kijk. Mensen maken elkaar op het internet uit voor rotte vis, politieke leiders deinzen er niet voor terug om met behulp van nep-nieuws kiezers om de tuin te leiden, er

Klopt! Vijfde advent bestaat niet.Helemaal waar! Er zijn maar vier adventsdagen. Omdat ik gemerkt heb dat niet iedereen weet wat adventsdagen zijn, nu eerst even een korte uitleg. De vier zondagen voorafgaand aan Kerstmis worden de vier adventszondagen genoemd. Op de eerste adventszondag wordt er één kaars aangestoken, op de

Zelden heb ik me door muziek zo geraakt gevoeld als door deze: https://www.youtube.com/watch?v=45CdhbiM1j4 Zelden overkwam het me dat ik klanken zag als parels, nee, glanzende, regenboog-kleurige zeepbellen. Ze zweefden in de ruimte, buitelden en zwenkten om en over elkaar heen en haakten zich aan elkaar vast in een sierlijke lijn; een

Ja, daar ontkom ik natuurlijk niet aan: als ik me afvraag hoe te geven, dan moet ik het ook hebben over hoe te ontvangen. In een aantal reacties begonnen mensen er al over. Best een lastig onderwerp. Maar goed, ik heb me nu eenmaal in deze situatie gemanoeuvreerd, dus ik

Alweer even geleden las ik in Bodhi Nieuws *) een leuk artikel over dana; vrijgevigheid. Ik citeer een kort stukje, omdat het feest van het Grote Geven, Sinterklaas, weer voor de deur staat en de tekst me aan het denken zette. Dana is in het boeddhisme één van de tien