De nieuwste blogberichten
Voor een gratis abonnement klik hier. Je ontvangt dan bericht als er nieuwe blogs zijn.
Uitzoomen
Als ik naar de keuken loop om een kopje koffie te zetten beginnen de klokken van de Sint Maarten te luiden. Eerst aarzelend éen slag, daarna sneller na elkaar de tweede en de derde, totdat er in een gestaag tempo slag na slag volgen gedurende ongeveer tien minuten. Dit luiden
Onzekerheid
Vandaag is mijn atelier ‘Mooie Woorden’ voor het eerst na de corona-sluiting weer open. Een hele gebeurtenis! https://kunstrondjezaltbommel.nl/en-verder/Als voorbereiding op deze dag heb ik, alweer even geleden, al mijn werk nog eens goed nagekeken en gekeurd op wat ik er mee wil; alleen maar exposeren of ook verkopen? Al zoekend
Afstand
Ik zit in ons huis in Frankrijk te mailen en een blog te schrijven, net als thuis. Ik heb zoals altijd mijn computer meegenomen, dus ik kan gewoon doorgaan met deze voor mij dagelijkse dingen. Ik luister daarbij naar muziek. Ook net als thuis. Behalve één ding: het geluid. Het
Pinksteren
Hoera, het is Pinksteren! Ik houd van Pinksteren. Omdat dan de Heilige Geest wordt uitgestort en daar kun je volgens mij nooit teveel van ontvangen! Niet, dat ik een heel duidelijk beeld heb van wat de Heilige Geest zou kunnen zijn, maar in zijn boek ‘Boeddha leeft, Christus leeft’ schrijft
Nou dat weer! 4
Heb ik zo’n mooie blog geschreven over aandacht als vervolg op mijn vorige blog over genieten, lukt het me niet om mijn abonnees een berichtje te sturen met de aankondiging hiervan. Om de een of andere reden ben ik opeens verdacht en weigert de server mijn mail te versturen. Ik
Aandacht
Wat vind ik het toch leuk; steeds weer zoveel reacties op mijn blogs. Als er waardering uit die reacties blijkt, ben ik daar natuurlijk altijd dankbaar voor, maar ik vind het vooral ook heel bijzonder en dierbaar wat mensen vaak schrijven over hun eigen ervaringen. De groep vaste lezers voelt
Genieten
Wat is genieten en is er iets nodig om te kunnen genieten?Altijd als ik me die vraag stel, denk ik aan een televisie-uitzending die ik lang geleden zag (rond 1980?), waarin de ‘Prince de Lignac’ wordt geïnterviewd door Rick Felderhof. De Prince de Lignac is de in grote armoede opgegroeide
Papavers
En toen (2010) stond de tuin opeens vol met papavers. Wat zeg ik? Er was een explosie van papavers. Er bloeide een niet te geloven hoeveelheid van de meest prachtige papavers in mijn tuin. Variërend van donker naar licht paars en in verschillende tinten rood. De meeste met enkele, maar
Boeten
Nog even terug naar de blog ‘Verzoening’ waarin ik twee mensen beschreef die een conflict hadden gehad, maar uiteindelijk bereid waren samen verder te gaan. ‘Natuurlijk is hiermee alles nog niet klaar. Hierna volgt nog een fase van ‘goed maken’, schreef ik in de laatste alinea en als het voorval
Wilgenfluitjes
Altijd rond deze tijd komt mijn vader ‘langs waaien’ in de vorm van een lome, warme wolk van kleinere en grotere herinneringen. Omdat dit de tijd is waarin hij altijd wilgenfluitjes maakte. Hij deed dat tijdens onze zondagse wandelingen in de bossen van Gaasterland. Als klein kind keek ik er altijd
Verzoening
Terug naar het blog Slavernijverleden 2. Ik schreef daar dat ik mijn schoonmoeder beter kon begrijpen, doordat ik vanuit mijn hart naar haar kon kijken. Ik kon haar vergeven. Ik schreef daar ook over mijn moeder, die slecht werd behandeld door haar ‘mevrouw’. Ook mijn moeder zou vanuit haar hart
De paardenbloem
Hoe oud ik was herinner ik me niet meer exact. Ik kan in ieder geval nog geen negen zijn geweest, want ik had nog niet zelf een fiets. Ik zat achterop bij mijn oudere zusje, toen we die middag bloemen gingen plukken in het grasveldje bij het rusthuis Thabor, aan
Slavernijverleden 2
In het vorige blog beschreef ik mijn woede die door de generaties heen brak en ik eindigde met de zin: ‘Verontwaardiging is de pijn van het hart’. Daar sluit ik nu op aan. 2008 Ik vraag mijn schoonmoeder wat zij bij nader inzien vindt van de seizoensarbeiders die in de
Slavernijverleden 1
Niet zo lang geleden ontstond er nogal wat commotie omtrent ons slavernijverleden. Er was veel woede en verdriet, er werd gevraagd om excuses. Zonder te willen pretenderen dat ik dé analyse van het probleem kan leveren, laat staan een oplossing, wil ik hier toch iets over schrijven. Ik ga dat
Hevelwater
Van alle bezigheden in de tuin vind ik snoeien het lastigste. Zaaien, uitdunnen, planten, verspenen, wieden, opbinden, het gaat me allemaal behoorlijk goed af, maar snoeien is en blijft een moeilijke klus voor me. Ik vind het gewoon moeilijk om mooie, nog volop levende takken van planten en struiken af
In de steek laten
Op zondagochtenden wandel ik altijd met een stel vriendinnen. Deze keer zijn we met zijn vijven. Twee van ons lopen voorop en ik loop daar achter met de andere twee; Hilde en Riet. We zetten er stevig de pas in, want het is behoorlijk koud. Na verloop van tijd gaat
Achter het denken langs
Geen sprake van geheimen/ in de aarde/ groeit het/ vormt de energie/ tot stromen/ die zich uiten/ in het licht. Een paar dagen geleden beantwoordde ik de reactie van Marjan op mijn vorige blog ‘levenskracht’ door te schrijven dat we deel zijn van de natuur en dat dat eigenlijk niet
Levenskracht
Op mijn blog ‘de twee hersenen’ van 7 februari kreeg ik een reactie van Elma, die o.a. schreef dat haar sneeuwklokjes niet tegen de sneeuw op konden. Ik antwoordde haar toen dat er bij mij al irisjes in de tuin opkwamen toen de sneeuw viel, maar dat ik goede hoop
De overgang
Begin januari van dit jaar was er op de televisie een programma over de overgang: de periode waarmee iedere vrouw te maken krijgt rondom haar vijftigste. *) Daar hoor je nou nooit eens iets over en dat, terwijl het zo’n belangrijke periode is. Niet, dat het een leuke periode is.
De twee hersenen
In de nieuwsbrief van 27 januari j.l. van Lion’s Roar lionsroar.com (warm aanbevolen) lees ik dat de Dalaï Lama een brief heeft geschreven aan Kamala Harris om haar te feliciteren met haar benoeming tot vice president. Ik citeer een deel:“ Madam Vice President, I hold the firm conviction that women
Trotse oma?
In rouwadvertenties wordt de overledene vaak omschreven als dierbare echtgenoot, lieve of zorgzame vader of moeder en trotse opa of oma. Ze vallen me iedere keer weer op, die trotse opa’s en oma’s, want als ik eerlijk ben moet ik bekennen dat ik mezelf helemaal geen trotse oma voel. Ik
Boos in tijden van corona
Omdat ik een paar dagen geleden in de krant las dat ongeveer 40.000 kinderen tijdens de eerste lock-down te maken hebben gehad met mishandeling, heb ik besloten om iets te schrijven over boosheid. Niet, dat ik er vanuit ga dat er tussen mijn lezers ouders zullen zitten die hun kinderen
De jongste
Je ziet het er misschien (hopelijk) niet aan af, maar ik heb vorige week behoorlijk zitten worstelen met mijn blog ‘jong of oud?’ Eén van de gevolgen van die worsteling was dat ik een hele alinea schrapte. Op zich is dat niets bijzonders: schrijven is schrappen. Ik heb er doorgaans
Jong of oud?
Volgende week word ik 75 jaar. Dat is een hele leeftijd vind ik. Maar wat zegt leeftijd eigenlijk? Voel ik me oud? Of nog jong? Mijn eerste herinnering aan leeftijd. Ik ben ongeveer negen jaar en ik kom thuis van school. In het kleine halletje voor de keuken, de huiskamer en
Gunstig voorteken
De eerste ui die ik op de eerste dag van het jaar doormidden sneed, viel prachtig in tweeën uiteen op mijn snijplank. Mijn Bijgelovige Zelf was er als de kippen bij om dit uit te leggen als een gunstig voorteken: 2021 wordt een mooi jaar!
Gutmensch
Kijk! Gutmensch zet zich met een edelmoedige glimlach aan haar bureau. “Vandaag ga ik mijn jaarlijkse donaties overmaken aan de goede doelen die ik al sinds jaren steun,” zegt zij welgemoed. “Het is vandaag Goede Doelen-dag.” Klopt, Goede Doelen-dag heeft ze een aantal jaren geleden ingesteld, toen ze besloot niet
Schoonheid en aandacht
Op zoek naar een geschikte kaart om naar een vriendin te sturen, vond ik in mijn laatje twee ansichtkaarten van schilderijen uit de tweede helft van de 17 eeuw. Eentje van Gerard ter Borch en eentje van Vermeer. Beide schilderden ze een meisje dat geconcentreerd bezig is: het meisje van
Heiliger dan God
In 1988 schreef ik een boekje waarin ik wat filosofeer over het sinterklaasfeest zoals dat in Nederland wordt gevierd. De aanleiding om het te schrijven was onze dochter die op haar vijfde recht voor me was gaan staan, me strak in mijn ogen had gekeken en had gevraagd: “Hoe zit
De appelpluk
Ik heb het dit jaar weer erg gemist: de appelpluk. Want er is niets leuker dan appels plukken. Zeker, als je zo’n mooi half hoog appelboompje hebt, als wat wij vroeger hadden in Gameren. Dat boompje zal zo ongeveer 4 meter hoog zijn geweest en had een mooie kroon waaronder
Liefde en schuld
Schoot me de afgelopen week te binnen dat liefde niet alleen kan vervormen tot de crazy love die ik in mijn vorige blog beschreef, maar ook tot schuldgevoel. Ook zo’n in-effectieve manifestatie van liefde: schuldgevoel. Je komt het heel vaak tegen in rouwprocessen. Mensen, die het al moeilijk hebben omdat