De nieuwste blogberichten
Voor een gratis abonnement klik hier. Je ontvangt dan bericht als er nieuwe blogs zijn.
Opnieuw beginnen
Toen ik in juli 2020 mijn eigen website kreeg en Jan me erop attent maakte dat ik daarop blogs kon publiceren, zag ik dat meteen als een kans om korte stukjes te gaan schrijven. Dat wilde ik namelijk al heel lang doen, maar het kwam er nooit van. Dus ik
Verjaardag
Hoera mijn blog is jarig! Ik schreef mijn eerste blog op 29 juli 2020 https://riekjeboswijk.nl/waarom-blogs/ en het is nu 1augustus 2021, dus 1 jaar en 52 blogs later. Ik sta er zelf van te kijken en ben er eigenlijk best trots op, dat ik een heel jaar lang elke week
De zoektocht
Maar ze ging zich er wel mee bemoeien, jaren later, dat nonnetje. https://riekjeboswijk.nl/het-nonnetje/ Met mijn zoektocht naar. Ja, naar wat? Het grotere, het heilige, God? Mijn diepere innerlijk, interne stilte en ruimte? De leegte? Naar wat eigenlijk?Ze stuurde me zinnen en woorden om op te contempleren. Niet zomaar woorden; de
Hoogwater
22 januari 1995: ik word in de nacht uit bed geroepen door onze dochter en terwijl ik half slapend door mijn atelier snel, zie ik als het ware vanuit mijn ooghoeken dat dat helemaal volgepakt staat met dozen en spullen. Merkwaardig beeld. Min of meer gewaarschuwd door dit ‘droom-beeld’ brengen Jan
Het nonnetje
Zou zij er iets mee te maken hebben? Wie? Dat nonnetje. Dat onooglijke, kleine nonnetje in haar donkerbruine habijt. Ze dook opeens op en ik schilderde haar voor de eerste keer ergens in 1979. Hoewel, opeens? Ze was er eigenlijk al veel eerder. Want was zij het niet, die zo geïnteresseerd
Twee waarheden
Alweer jaren geleden leek het erop dat ik columns zou gaan schrijven voor een tijdschrift, maar dat ging uiteindelijk niet door. Een poosje geleden ontdekte ik een mapje met een paar probeersels uit die tijd. Eentje ervan schoot me te binnen na het posten van mijn blog over complot-denken. Het
Complot-denken
Omdat er zoveel complot-theorieën in omloop zijn, wil ik heel summier iets zeggen over wat ik hier ‘complot-denken’ noem, hoewel ik me had voorgenomen het nooit te hebben over de Covid-kwestie en aanverwante zaken. En natuurlijk ben ik ook bang om mijn vingers te branden aan het onderwerp. Maar oké,
Twijfels
Elk jaar gebeurt het weer: eind mei, begin juni begin ik mijn lelie en mijn agapanthus te inspecteren op knoppen. En dan is er nooit ook maar één knop te bekennen. En dan denk ik: “Wat raar, zouden ze dit jaar geen bloemen krijgen? Waar zou dat aan liggen?” Ik
Uitzoomen
Als ik naar de keuken loop om een kopje koffie te zetten beginnen de klokken van de Sint Maarten te luiden. Eerst aarzelend éen slag, daarna sneller na elkaar de tweede en de derde, totdat er in een gestaag tempo slag na slag volgen gedurende ongeveer tien minuten. Dit luiden
Onzekerheid
Vandaag is mijn atelier ‘Mooie Woorden’ voor het eerst na de corona-sluiting weer open. Een hele gebeurtenis! https://kunstrondjezaltbommel.nl/en-verder/Als voorbereiding op deze dag heb ik, alweer even geleden, al mijn werk nog eens goed nagekeken en gekeurd op wat ik er mee wil; alleen maar exposeren of ook verkopen? Al zoekend
Afstand
Ik zit in ons huis in Frankrijk te mailen en een blog te schrijven, net als thuis. Ik heb zoals altijd mijn computer meegenomen, dus ik kan gewoon doorgaan met deze voor mij dagelijkse dingen. Ik luister daarbij naar muziek. Ook net als thuis. Behalve één ding: het geluid. Het
Pinksteren
Hoera, het is Pinksteren! Ik houd van Pinksteren. Omdat dan de Heilige Geest wordt uitgestort en daar kun je volgens mij nooit teveel van ontvangen! Niet, dat ik een heel duidelijk beeld heb van wat de Heilige Geest zou kunnen zijn, maar in zijn boek ‘Boeddha leeft, Christus leeft’ schrijft
Nou dat weer! 4
Heb ik zo’n mooie blog geschreven over aandacht als vervolg op mijn vorige blog over genieten, lukt het me niet om mijn abonnees een berichtje te sturen met de aankondiging hiervan. Om de een of andere reden ben ik opeens verdacht en weigert de server mijn mail te versturen. Ik
Aandacht
Wat vind ik het toch leuk; steeds weer zoveel reacties op mijn blogs. Als er waardering uit die reacties blijkt, ben ik daar natuurlijk altijd dankbaar voor, maar ik vind het vooral ook heel bijzonder en dierbaar wat mensen vaak schrijven over hun eigen ervaringen. De groep vaste lezers voelt
Genieten
Wat is genieten en is er iets nodig om te kunnen genieten?Altijd als ik me die vraag stel, denk ik aan een televisie-uitzending die ik lang geleden zag (rond 1980?), waarin de ‘Prince de Lignac’ wordt geïnterviewd door Rick Felderhof. De Prince de Lignac is de in grote armoede opgegroeide
Papavers
En toen (2010) stond de tuin opeens vol met papavers. Wat zeg ik? Er was een explosie van papavers. Er bloeide een niet te geloven hoeveelheid van de meest prachtige papavers in mijn tuin. Variërend van donker naar licht paars en in verschillende tinten rood. De meeste met enkele, maar
Boeten
Nog even terug naar de blog ‘Verzoening’ waarin ik twee mensen beschreef die een conflict hadden gehad, maar uiteindelijk bereid waren samen verder te gaan. ‘Natuurlijk is hiermee alles nog niet klaar. Hierna volgt nog een fase van ‘goed maken’, schreef ik in de laatste alinea en als het voorval
Wilgenfluitjes
Altijd rond deze tijd komt mijn vader ‘langs waaien’ in de vorm van een lome, warme wolk van kleinere en grotere herinneringen. Omdat dit de tijd is waarin hij altijd wilgenfluitjes maakte. Hij deed dat tijdens onze zondagse wandelingen in de bossen van Gaasterland. Als klein kind keek ik er altijd
Verzoening
Terug naar het blog Slavernijverleden 2. Ik schreef daar dat ik mijn schoonmoeder beter kon begrijpen, doordat ik vanuit mijn hart naar haar kon kijken. Ik kon haar vergeven. Ik schreef daar ook over mijn moeder, die slecht werd behandeld door haar ‘mevrouw’. Ook mijn moeder zou vanuit haar hart
De paardenbloem
Hoe oud ik was herinner ik me niet meer exact. Ik kan in ieder geval nog geen negen zijn geweest, want ik had nog niet zelf een fiets. Ik zat achterop bij mijn oudere zusje, toen we die middag bloemen gingen plukken in het grasveldje bij het rusthuis Thabor, aan
Slavernijverleden 2
In het vorige blog beschreef ik mijn woede die door de generaties heen brak en ik eindigde met de zin: ‘Verontwaardiging is de pijn van het hart’. Daar sluit ik nu op aan. 2008 Ik vraag mijn schoonmoeder wat zij bij nader inzien vindt van de seizoensarbeiders die in de
Slavernijverleden 1
Niet zo lang geleden ontstond er nogal wat commotie omtrent ons slavernijverleden. Er was veel woede en verdriet, er werd gevraagd om excuses. Zonder te willen pretenderen dat ik dé analyse van het probleem kan leveren, laat staan een oplossing, wil ik hier toch iets over schrijven. Ik ga dat
Hevelwater
Van alle bezigheden in de tuin vind ik snoeien het lastigste. Zaaien, uitdunnen, planten, verspenen, wieden, opbinden, het gaat me allemaal behoorlijk goed af, maar snoeien is en blijft een moeilijke klus voor me. Ik vind het gewoon moeilijk om mooie, nog volop levende takken van planten en struiken af
In de steek laten
Op zondagochtenden wandel ik altijd met een stel vriendinnen. Deze keer zijn we met zijn vijven. Twee van ons lopen voorop en ik loop daar achter met de andere twee; Hilde en Riet. We zetten er stevig de pas in, want het is behoorlijk koud. Na verloop van tijd gaat
Achter het denken langs
Geen sprake van geheimen/ in de aarde/ groeit het/ vormt de energie/ tot stromen/ die zich uiten/ in het licht. Een paar dagen geleden beantwoordde ik de reactie van Marjan op mijn vorige blog ‘levenskracht’ door te schrijven dat we deel zijn van de natuur en dat dat eigenlijk niet
Levenskracht
Op mijn blog ‘de twee hersenen’ van 7 februari kreeg ik een reactie van Elma, die o.a. schreef dat haar sneeuwklokjes niet tegen de sneeuw op konden. Ik antwoordde haar toen dat er bij mij al irisjes in de tuin opkwamen toen de sneeuw viel, maar dat ik goede hoop
De overgang
Begin januari van dit jaar was er op de televisie een programma over de overgang: de periode waarmee iedere vrouw te maken krijgt rondom haar vijftigste. *) Daar hoor je nou nooit eens iets over en dat, terwijl het zo’n belangrijke periode is. Niet, dat het een leuke periode is.
De twee hersenen
In de nieuwsbrief van 27 januari j.l. van Lion’s Roar lionsroar.com (warm aanbevolen) lees ik dat de Dalaï Lama een brief heeft geschreven aan Kamala Harris om haar te feliciteren met haar benoeming tot vice president. Ik citeer een deel:“ Madam Vice President, I hold the firm conviction that women
Trotse oma?
In rouwadvertenties wordt de overledene vaak omschreven als dierbare echtgenoot, lieve of zorgzame vader of moeder en trotse opa of oma. Ze vallen me iedere keer weer op, die trotse opa’s en oma’s, want als ik eerlijk ben moet ik bekennen dat ik mezelf helemaal geen trotse oma voel. Ik
Boos in tijden van corona
Omdat ik een paar dagen geleden in de krant las dat ongeveer 40.000 kinderen tijdens de eerste lock-down te maken hebben gehad met mishandeling, heb ik besloten om iets te schrijven over boosheid. Niet, dat ik er vanuit ga dat er tussen mijn lezers ouders zullen zitten die hun kinderen