5e advent

Klopt! Vijfde advent bestaat niet.
Helemaal waar! Er zijn maar vier adventsdagen.

Omdat ik gemerkt heb dat niet iedereen weet wat adventsdagen zijn, nu eerst even een korte uitleg. De vier zondagen voorafgaand aan Kerstmis worden de vier adventszondagen genoemd. Op de eerste adventszondag wordt er één kaars aangestoken, op de tweede zondag komt er eentje bij, zodat er dan twee kaarsen branden, op de derde en de vierde zondag worden er weer kaarsen bij gezet, zodat er op de vierde adventszondag vier kaarsen branden. Dat alles in afwachting van kerstmis; 25 december, de dag waarop het Grote Licht wordt ontstoken. Vier adventsdagen dus, voorafgaand aan kerstmis. 
Dit gebruik ken ik al vanaf de zondagsschool en daar houd ik me zeker de laatste veertig jaar met veel plezier aan. De vier adventskaarsen vertegenwoordigen voor mij de terugkeer van het licht in de donkere periode van het jaar en ik kan in die tijd meestal wel wat licht gebruiken…..

Maar dit jaar gaat het anders. Bij mij is het het vandaag 5e advent. Hier branden vandaag vijf adventskaarsen naast de grote kerstkaars, die morgen ontstoken gaat worden.
Ik moet het toegeven: ik zit helemaal fout met mijn vijf kaarsen.

Dat komt, doordat ik op zondag 26 november mijn eerste adventskaars aanstak. Ik was er toen namelijk van overtuigd dat het die zondag eerste advent was. Ik had het heel secuur uitgerekend: vanaf zondag 25 december, eerste kerstdag, telde ik vier zondagen terug: vierde advent 17, derde 10, tweede 3 december en dus viel de eerste advent op 26 november. Het verbaasde me wel even dat de adventsperiode al in november begon, maar daar stond ik niet lang bij stil. Dat er nergens in de media (krant, radio of televisie) over advent werd gerept vond ik ook wel opmerkelijk, maar ja, in een ontkerstenende samenleving ook weer niet zo vreemd. Niemand heeft het over advent. Geen van mijn vrienden en kennissen steken adventskaarsen op bij mijn weten.
Dus ik dacht er verder niet over na, blij als ik was dat ik de eerste kaars in het rijtje van vier al op 26 november mocht aansteken. Ik was een week lang iedere ochtend weer blij met het licht van mijn eerste adventskaars. Hoe klein ook, het was toch een mooi lichtje in die voor mij zo duistere maanden, die periode van steeds maar wéer een begrafenis of een crematie, al dan niet voorafgegaan door verhalen over een moeizaam, soms uiterst pijnlijk sterven, of de totale ontreddering na een volslagen onverwachte dood.

Tot 3 december; eerste advent. Toen kwam het natuurlijk wél ter sprake. Ik hoorde het op de radio. Een heel programma over advent.
Wat een vergissing! 25 december, kerstmis, valt dit jaar niet op zondag, zoals ik dacht, maar op maandag! Dus de zondag ervoór is de vierde advent. Als je vanaf die datum terugrekent, kom je uit op 3 december.
Dom, dom, dom! Had ik maar in mijn agenda gekeken, dan had ik dit gezien. Maar nee, ik was ervan overtuigd dat de eerste kerstdag op zondag viel, dus ik had vanaf díe dag terug geteld.

Wat nu? Nog een week één kaars branden? Welnee. Ik stak op 3 december gewoon de tweede kaars aan in mijn rijtje. Ik kon wel een beetje licht gebruiken. Voor mij was het tweede advent.
En zodoende is het hier vandaag vijfde advent. Ik heb gewoon een kaars aan mijn rijtje van vier toegevoegd. Mooi veel licht.

Vorig jaar schreef ik al dat kerstmis voor mij de laatste jaren meer en meer een feest van de zonnewende is geworden: de terugkeer van het licht. Het licht kan wat mij betreft niet snel genoeg terugkomen. Wie weet, breid ik volgend jaar de adventsperiode wel uit tot 8 weken! Wat let me?
Hoe dan ook, met of zonder adventskaarsen, ik wens iedereen die dit leest van harte een mooi kerstfeest toe.
Met heel veel licht.